ازکف برفت صبر و نماندش دگر قرار       دین شد تهی زمخزن اسرارکردگار

شهادت حضرت امام محمدباقر (ع) بر تمام عاشقان تسلیت باد

بقیع، امروز، از این همه غربت طوفانی می شود، زائرانی که از سراسر دنیا با هزاران آرزو، برای زیارت وارد مدینه می شوند، 

اما با دیوارهای بلند که دور تا دور بقیع را کشیده اند روبرو می شوند.... اما دل آرام نمی گیرد و اشک بی اختیار سرازیر می شود
سپس مهمان رسول خدا با دل شکسته ،دعای فرجی را آهسته می خواند و با قدمهای شمرده ،
به معنای احترام به سمت حرم رسول خدا می رود سپس دست خود را بر سینه خود می گذارد و  با سلامی بر پیامبر و سپاس و ستایش از خداوند، که توفیق  زیارت را به او داده به سمت بقیع قدم بر می دارد .
کفشهایش را به احترام از پا در می آورد و پله های بقیع را شمرده شمرده  طی می کندو با دیدن پنجره های بقیع به یاد مظلومیت حضرت فاطمه (س)می افتد و دیگر رمقی برای زانوهای او باقی نمی ماند، ناگهان به روی آن خاک که بوی غربت به استشمام می رسد به سجده می افتد و  توانی برای جلو رفتن برای او باقی نمی ماند و آرزو می کند که ای کاش می توانستم همانند کبوترهای حرم پرواز کنم و از این پنجره ها گذر کنم و خود را به قبور ائمه برسانم اما .....او فقط در حالی که از غربت می سوزد و اشک می ریزد فقط در آن حال دعای فرج را زمزمه می کند.......

شهادت حضرت امام محمدباقر (ع) بر تمام عاشقان تسلیت باد