به گزارش فارس، روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» با انتشار گزارشی به قلم «رابرت فیسک» مقاله‌نویس با سابقه خود به آمریکا نسبت به تبعات بحرانی که این کشور در سوریه ایجاد کرده، هشدار داد.

«رابرت فیسک» در ابتدای مقاله خود به کشته شدن «کریستوفر استیونز» سفیر آمریکا در لیبی اشاره می‌کند و می‌نویسد دوستی در سوریه دارد که به او در این باره گفته است: «اگر به عقرب غذا بدهی، او شما را نیش می‌زند».

فیسک که عقیده دارد انقلاب لیبی تحت حمایت آمریکا و کشورهای عربی بوده، مقاله‌اش را اینطور ادامه می‌دهد: «آمریکا از مخالفان سرهنگ قذافی در لیبی حمایت کرد، به عربستان و قطر کمک کرد تا سلاح و پول به این کشور انتقال دهند، و حالا (از آنچه کاشته) طوفان درو می‌کند. دوستان لیبیایی آمریکا حالا علیه او شده‌اند، و سفیر آمریکا استیونز و همکارانش را در بنغازی می‌کشند».

او می‌افزاید: «آمریکا به عقربی به نام القاعده غذا داده‌ و حالا از آن نیش می‌خورد. و این بار هم واشنگتن از مخالفان بشار اسد رئیس‌جمهور سوری‌ها حمایت می‌کند، و به عربستان و قطر نیز کمک کرده تا سیلی از پول و تسلیحات را به سمت گروه‌های مسلح (شامل سلفی‌ها و القاعده) روانه کنند، و اگر اسد هم سرنگون شود، قطعا از همان عقرب نیش می‌خورد».

وی سپس اشاره می‌کند که زمانی که انتشار فیلم موهن موجب بروز ناآرامی و اعتراضات در جهان اسلام شد، رسانه‌های آمریکایی تلاش کردند تا تاریخ را به نوعی دیگر به تصویر بکشند. او در این باره می‌نویسد: «رسانه‌های آمریکا تاریخی جدید را ابداع کردند که در آن آمریکا از «بهار عربی» حمایت کرده، شهر بنغازی را زمانی که ماموران مخوف قذافی در حال نابودی آن‌ بودند نجات داد و حالا از اعراب خائن دقیقا در شهری که خود آن را نجات داده از پشت خنجر خورده است».

این نویسنده با سابقه ایندیپندنت ادامه می‌دهد: «اما روایت واقعی (از آنچه که رسانه‌های آمریکایی عنوان می‌کنند) متفاوت است. واشنگتن چندین دهه دیکتاتورهای عرب را روی کار آورد و آن‌ها را تجهیز کرد، که «صدام» یکی از موارد دلخواه ما بود. ما عاشق (حسنی) «مبارک» در مصر بودیم، ما «بن علی» در تونس را می‌پرستیدیم و ما هنوز هم عمیقا عاشق دولت‌های استبدادی خلیج[فارس] هستیم، یعنی پمپ بنزین‌هایی که حالا سرمایه مورد نیاز را برای انقلاب‌هایی که حمایت از آن‌ها را برمی‌گزینیم، تامین می‌کنند».

فیسک در ادامه می‌نویسد: «ما بنغازی را به کمک نیروی هوایی خود حفظ کردیم و انتظار هم داشتیم که جهان عرب عاشق ما باشد. ما به ترکیب نظامیانی که از آنها حمایت کردیم، بی‌توجه بودیم و همین طور امروز (هیلاری) «کلینتون» (وزیر خارجه آمریکا) و (ویلیام) «هیگ» (وزیر خارجه انگلیس) در مورد آرایش ارتش آزاد سوریه (گروهک‌های مسلح مخالف دولت سوریه) تامل نمی‌کنند. ما به هشدارهای اسد در مورد «نیروهای خارجی» توجه نمی‌کنیم، همان طور که به رخنه سلفی‌ها در میان مردان شجاعی که علیه قذافی می‌جنگیدند توجه نکردیم».

وی در ادامه اشاره می‌کند که آمریکا پیش‌تر نیز چنین کاری کرده است. به گفته او آمریکا در دهه 1980 در برابر شوروی‌ها از افغان‌ها حمایت کرد و از طریق پاکستان آنها را مسلح کرد و همین گروه‌ها هم بودند که نهایتا طالبان را به وجود آوردند و فردی نظیر اسامه بن لادن نیز در دل همین گروه‌ها تربیت شد.

فیسک در مقاله خود به نقش ترکیه نیز اشاره می‌کند و می‌نویسد که ترکیه اکنون نقش پاکستان را ایفا می‌کند و به مسیری برای ارسال تسلیحات به سوریه بدل شده است.

او در پایان در مورد عدم ممنوعیت انتشار فیلم موهن در آمریکا نوشته است: «واشنگتن می‌گوید نمی‌تواند این ویدئو را ممنوع کند، چراکه آزادی بیان را به خطر می‌اندازد، همان آزادی بیانی که دیکتاتور‌های آمریکایی (در کشورهای عربی) چندین دهه مردم خود را از آن محروم کرده‌اند».