رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران گفت: حضرت آیت الله تهرانی شخصیت جامع نگری بودند که با وجود کسالت در خصوص مسایل جامعه و نظام واقعا میدان‌داری می‌کردند.

افکارنیوز_گروه فرهنگ و هنر: علما ستون‌های آسمان و زمین هستند، این روایتی است که بارها و بارها شنیده‌ایم و به همین راحتی از کنار رحلت عالمان و بزرگان می‌گذریم بدون آن‌که قدرشان را بدانیم یا درک حضورشان کنیم.

هنوز داغ دلمان از رفتن بهجت العرفا تازه بود که خبر بیماری آقا مجتبی... . حالا هم رفتنش را برایمان پیامک کردند.

حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه از جمله افرادی است که محضر بیشتر علما را درک کرده و از سلوک عرفانی و حکمی آنان مطلع است. برای آن‌که ادای دینی کرده باشیم به آقا مجتبی تهرانی، گفت‌وگویی کوتاه در رابطه با زندگی آن معلم اخلاق انجام دادیم.

حجت الاسلام خسروپناه با بیان اینکه حضرت آیت الله مجتبی تهرانی از شخصیت‌های جامع و بسیار موثر در جامعه اسلامی ایران و همچنین شخصیتی تاثیرگذار در عرصه فرهنگ دینی بودند، افزود: ایشان از شاگردان برجسته حضرت امام(ره) بودند و توانستند علم اصول را طوری فرا گیرند که پس از امام مروج این علم در حوزه های علمیه باشند.

وی ادامه داد: در دروس خارج از فقه هم ایشان از مروجین مطرح در حوزه های علمیه بودند.

خسروپناه با عنوان این مطلب که: آقا مجتبی تهرانی فقیهی برجسته و مجاهدی انقلابی بودند که قبل و بعد از انقلاب اسلامی فعالیت های قابل توجهی داشتند، یادآور شد: مقام معظم رهبری ایشان را شخصی تأثیرگذار معرفی نموده‌اند. ایشان شخصیتی بودند که در زمان دفاع مقدس طلبه‌هایشان وارد جبهه‌ها می‌شدند.

"آثار زیادی از آن عالم فقید به چاپ رسیده از جمله درس‌های اخلاقی و مجموعه آثار اخلاقی که در چندین دفتر به چاپ رسیده است."

رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران گفت: حضرت آیت الله تهرانی شخصیت جامع نگری بودند که با وجود کسالت در خصوص مسایل جامعه و نظام واقعا میدان‌داری می‌کردند.

"زمانی که حضرت آیت الله خامنه‌ای پس از تأیید مجلس خبرگان به رهبری رسیدند حاج آقا مجتبی هم تایید کردند و هم همراهی کردند و از توصیه‌هایی که به افراد داشتند این بود که: حفظ نظام از اوجب واجبات است"

حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه در پایان بیان داشت: حاج آقا مجتبی با این که مرجع تقلید بودند و مقلدین زیادی هم داشتند، بسیار اخلاقی متواضع داشتند و اینطور نبود که اخلاقشان تغییر کند. به دغدغه ها توجه می‌کردند، سرشت ایشان در وجودشان نهفته بود و به آنچه می‌گفتند عمل می‌کردند.