ادامه از قبل

دین

       دین در مصر بالای همه چیز و پایین همه چیز بود. دین، در هر یک از مراحل، و به هر شکل از

اشکال آن، از توتم تا فلسفة الاهی و علم لاهوت، در آن سرزمین وجود داشت و اثر آن در ادبیات و

شکل حکومت و هنر، و هر چیز دیگر جز اخلاق، آشکار بود. نه تنها مظاهر دین در مصر حالت تنوع

داشت، بلکه این تجلیات به شکل شگفت انگیزی فراوان و زیاد بود؛ جز سرزمینهای روم و هند، در

هیچ جای دیگر جهان به اندازة مصر خدایان متعدد وجود نداشته است. تحقیق و مطالعة احوال مردم

مصر، بلکه در احوال افراد انسان، بدون تحقیق در خدایانی که می پرستیده اند امکان پذیر نخواهد بود.

فرد مصری می گفت که آغاز آفرینش از آسمان شده؛ این آسمان و رود نیل پیوسته بزرگترین رب النوع

او به شمار می رفت. به اعتقاد وی، اجرام عجیب آسمانی تنها جسم نبوده، بلکه صورت خارجی ارواح

بزرگ خدایان صاحب اراده ای را نمایش می داده اند، و این اراده ها که پیوسته با یکدیگر هماهنگی

نداشته، سبب پیدایش این همه حرکات پیچیده و متغیر فلکی شده است. خود آسمان، به نظر مصریان

قدیم، همچون گنبدی بوده است که در فضای بیکران آن ماده گاوی به نام الاهة حاتحور جای داشته و

زمین در زیر پاهای او قرار می گرفته، و ده هزار ستاره شکم او را می پوشانیده است. چون اساطیر و

خدایان از ناحیه ای به ناحیة دیگر تغییر شکل می دادند، عقیدة دیگر آن بوده که آسمان خدایی به نام

سیبو است که بملایمت بر روی زمین، که الاهه ای به نام نویت است، دراز کشیده و، از ھمسری این

دو خدای عظیم الجثه، ھمه چیز در این دنیا به وجود آمده است. دیگر ازمعتقدات ایشان آن بود که

صور فلکی و ستارگان ممکن است خدایانی باشند، و از جمله چنان تصور می کردند که ساحو و

سوپدیت (یعنی دو ستارة جبار وشعری) دو خدای عظیم الجثه بوده اند)(50)

تمدن ایران

ایران قدیمی ترین تمدن

     (ولانسینگ)وزیر امور خارجه آمریکا در دیدار هیئت ایران به ریاست مشاورالملک انصاری وزیر خارجه ایران در زمان قرارداد 1919 در پاریس با هیئت نمایندگی آمریکا به ریاست ویلسن می گوید:(ایران تاریخ غریبی دارد وباید ایرانیان مجددا به مقام رفیع قدیمی خود ارتقا یابد ایران اول دولت آریایی است که ما همگی از آن منشعب شده ایم .ایران دولتی است که قدم در ساختمان تاریخ عالم گذاشته ایران قرن های متوالی مصدر علوم جدید ،منبع فنون ومحیط تربیت عالمیان بوده است.(51)آیا مادها، که نقش مهمی در برانداختن دولت آشور داشته اند، چگونه قومی بوده اند؟ پی بردن به اصل این قوم، بدون شک، امری است که رسیدن به آن دشوار است؛ تاریخ کتابیاست که همیشه آدمی بایستی از وسط آغاز کند. نخستین اشارة به این قوم در کتیبه ای است که گزارش حملة شلمنصر سوم به سرزمین موسوم به پارسوا، در کوههای کردستان، (سال 837 ق م) بر آن ثبت شده؛ ازاخبار چنان بر می آید که در این ناحیه بیست و هفت امیر و شاه، بر بیست و هفت ولایت کم جمعیت، حکومت می کرده اند؛ مردم این ولایتها را آمادها یا مادها می نامیده اند. مادها از نژاد هند و اروپایی به شمار می روند ومحتمل است که در تاریخ هزار سال قبل از میلاد از کناره های دریای خزر به آسیای باختری آمده باشند. در کتاب اوستا، کتاب مقدس پارسیان، یادی از این زادگاه قدیمی می شود، و مانند بهشتی توصیف می شود:سرزمینی که آدمی جوانی خود را در آن گذرانده، مانند خود ایام جوانی، زیباست، بشرط اینکه شخص ناچار نباشد دوباره در آن سرزمین یا در آن ایام زندگی کند. چنان به نظر می رسد که مادها، در ضمن کوچ کردنهای خود،از بخارا و سمرقند گذشته، و از این نواحی، رفته رفته، رو به جنوب سرازیر شده و پس از رسیدن به پارس، در آن سکونت اختیار کرده بودند.

این قوم، در کوههایی که به عنوان جایگاه خود در ایران انتخاب کرده بودند، مس، آھن، سرب، سیم و

زر، سنگ مرمر، و سنگهای گرانبها بدست آوردند. و چون قومی نیرومند بودند و زندگی ساده

داشتند، به کشاورزی بر دشتها و دامنة تپه های منزلگاه خود پرداختند و زندگی آسوده ای برای خویش

فراهم ساختند.

     در اکباتان یعنی محل تلاقی چند راه، که در درة زیبایی قرار گرفته و آبی که از ذوب شدن برف

کوهها به دست می آمد سبب حاصلخیزی آن بود، نخستین شاه ایشان دیااکو پایتخت

اول خود را بنا نهاد و آن را با کاخی شاهانه، که بر شهر مسلط بود و نزدیک دو کیلومتر مربع وسعت

داشت، آراست. بنا بر روایتی که در کتاب هرودوت آمده دیااکو از آنجا به قدرت رسید که به عدالت اشتهار یافته بود؛ و  به قدرت زیادی که می خواست رسید، یکی از فرمانهای وی آن بود که  مردم تنها به وسیلة پیام آورانیمطالب خود را به عرض او برسانند؛ دیگر آنکه کسی حق خندیدن یا آب دهان بر زمین انداختن در برابر شاه را ندارد.  آناه با عادت بر محیط زندگی خویش، جنگ آزمودگی ، تحمل بر سختیهای جنگ پیدا کردند، و به صورت خطری درآمدند  که پیوسته دولت آشور را تهدید(52)

پزشکی

ادامه دارد...