دانشکده لانگ‌وود آمریکا ضوابط و مقررات خاصی را برای پوشش دانشجویان پسر و دختر در نظر گرفته و دانشجویان نسبت به رعایت این ضوابط ملزم هستند.

 دانشگاه لانگ‌وود آمریکا (Longwood University) دستورالعمل‌های ذیل را برای پوشش دانشجویان دختر و پسر این دانشگاه در نظر گرفته است:
هدف و خط مشی دانشگاه لانگ وود، وضع دستورالعمل برای پوشش مناسب در محیط کار است تا علاوه بر ایجاد یک تصویر مثبت، حداکثر انعطاف‌پذیری برای حفظ اخلاقیات و احترام به مذهب افراد و نیز پوشش‌های خاص گروه‌های نژادی، جنسی و قومی فراهم شود و در حد امکان و مقتضی به انجام ایمن و صحیح کارها توجه شود.

اگر چه این خط‌مشی، تلاشی برای برقراری و وضع مؤلفه‌های گسترده برای کارکنان غیر‌آموزشی است ولی اغلب بخش‌ها برای خود حداقل چند ویژگی‌ و نیاز منحصر به فرد از نظر انتظارات مراجعان و ایمنی دارند. با توجه به این نکات، مقررات پوششی کارکنان در سطح بخش، اعمال خواهد شد. هر یک از بخش‌ها مختار خواهند بود معیارهای بیشتری را بر مبنای عقل برای نیازهای شغلی معقول خود وضع نمایند ولی هیچ یک مجاز نیستند معیارهای پائین‌تری از معیارهایی که ذکر خواهد شد، تعیین کنند.

الف) خط مشی‌ها و معیارهای پوشش در طول سال تحصیلی
این معیارها برای سال‌ تحصیلی است یعنی برای زمانی که کلاس‌ها برگزار می‌شود.

- دانشکده:
دستورالعمل‌های دانشگاه توسط رئیس دانشکده وضع می‌شود. این خط مشی برای کارکنان آموزشی دانشکده لازم‌الاجرا نیست.

کارکنان حرفه‌ای، کارکنان آکادمیک و پشتیبانی اداری:
این گروه از کارمندان در برگیرنده اکثریت کارکنان دفتری از قبیل کارکنان غیرآموزشی و کارمندان متصدی مشاغلی که آموزش‌های فنی پیشرفته برای تصدی آنها ضروری است، می‌باشد، کارمندان پشتیبانی اداری، دبیران و کارمندان پشتیبانی برنامه نیز جز این گروه هستند.

برای تحقق اهداف این خط مشی تعریف لباس کار شامل شلوار یا دامن همراه با پیراهن یا بلوز می‌باشد (البته برای برخی سمت‌ها بنا به تشخیص مدیران ارشد ممکن است استفاده از کراوات و یک کت اسپورت یا کت و شلوار الزامی باشد.) به عنوان یک قاعده کلی هرچه سمت فرد بالاتر باشد و با هرچه تماس وی با افراد بیرون از دانشگاه بیشتر باشد معیارهای پوششی بالاتری مورد نیاز خواهد بود.

- کارکنان بخش‌های تجهیزات غیرتخصصی:
این گروه از کارکنان در برگیرنده بخش بازرگانی، تجهیزات گرمایشی، سرایداران، نگهبانان و کارکنان تسهیلات تابستانه می‌باشند. لباس یک شکل (یونیفرم) و کفش‌های ایمنی ممکن است توسط این بخش‌ها مورد نیاز باشند. در صورت عدم ضرورت رعایت مقررات پوشش، افراد بایستی تمیز و آراسته باشند. به عنوان یک قاعده کلی پوشیدن لباس‌های لی، عرق‌گیر، شلوارهای آویزان و خمره‌ای و پوشیدن صندل قابل قبول نمی‌باشند.

- دانشجویان کارآموز:
این دانشجویان غالبا برای حمایت از کارکنان عادی قسمت‌ها کار می‌کنند و در مقابل از یارانه‌های اقتصادی ایالتی یا فدرال، استفاده می‌کنند. لباس این دانشجویان غیر رسمی است ولی نباید ناهنجار باشد. این نکته باید مدنظر قرار گیرد که دانشجویان از امکانات محدودی برخوردارند و اغلب در بین ساعات کلاسی خود، کار می‌کنند.

بنابراین اگر لباس یا تجهیزات غیر ایمنی خاصی مورد نیاز باشد این وسایل و تجهیزات از طریق اداره تامین خواهد شد. دانشجویان از پوشیدن تی‌شرت‌هایی که واژه‌ها یا آثار احتمالاً‌ توهین‌آمیز نسبت به دیگران روی آن نقش بسته، لباس‌های بدن‌نمایی که قسمت‌هایی از بدن را نمایان می‌سازد، باید اجتناب ورزند.

ب) معیار پوشش تابستان
منظور، دوره تعطیلات پیش از آغاز کلاس‌های پائیزه و دوره‌های تعطیلی موقت یا روزهای جمعه به غیر از جمعه آخر ماه است.

- کارکنان تخصصی، کارکنان دانشگاهی و کارکنان پشتیبانی، اداری:
لباس این افراد "لباس کار رسمی " خواهد بود. فرق اساسی بین لباس کار رسمی و لباس غیر رسمی و راحتی در میزان غیر رسمی بودن آنهاست. مثلا برای مردان در صورت نبودن کراوات جایگزینی پیراهن یقه اسکی با پیراهن، جایگزین پلوور یا ژاکت کشباف به جای کت اسپورت و برای زنان، دامن، شلوار و کفش راحتی، از موارد لباس‌های غیر رسمی است. نوع لباس کار غیر رسمی، لباس اعضای هیئت مدیره با لباس کارکنان دولتی در برخی از بخش‌ها به سبب ماهیت تماس‌ها و پیامد این تماس‌ها با عامه مردم ممکن است تفاوت نماید.

استثنائات: در زمان ملاقات‌های برنامه‌ریزی شده با سایر تعهدات کاری که مستلزم تماس و ملاقات با افراد عادی و عامه مردم است، نمایندگان خارج سازمانی دانشگاه باید لباس هیئت مدیره یا لباس مقامات دولتی را بر تن کنند. انتخاب شایسته و مناسب در گزینش لباس، مورد انتظار است. این به معنی پوشیدن لباس رسمی کار برای آن روز است.

ج) روز جمعه آخر ماه یا روزهای لباس غیررسمی:
این معیار برای ارتقای روحیه دانشگاهی در میان کارکنان به تدریج عمومیت پیدا کرده است. این مناسبت منحصرا در مورد کارکنان تخصصی و دانشگاهی و پشتیبانی اداری مصداق پیدا می‌کند.

-روزهای تعیین شده:
آخرین روز جمعه کاری در هر ماه از ماه ژانویه تا دسامبر می‌تواند روز لباس غیر رسمی در نظر گرفته شود. پوشش در این روزها، لباس‌های غیر رسمی راحت بوده و ممکن است لباس‌های لی (جین) و شلوارک در اندازه معقول (به غیر از شلوارک‌های پا کوتاه) و کفش‌های تنیس را در بر گیرد.

استثنائات: هر زمان که ملاقات برنامه‌ریزی شده‌ای برای سایر تعهدات شغلی، مستلزم تماس با عامه مردم یا نمایندگان تجاری بیرون دانشگاه، اعضای هیئت مدیره یا کارکنان دولت، خارج از دانشگاه باشد؛ از کارکنان انتظار می‌رود تصمیم و قضاوت درستی در انتخاب پوشش داشته باشند. این امر، به معنی پوشیدن لباس کار رسمی برای آن روز خاص است.
همچنین در بخش‌هایی که در آنجا تجهیزات ایمنی،‌یونیفرم یا ملاحضات پوششی دیگری برای حفظ سلامت شغلی و سایر دلایل شغلی، الزامی اعلام می‌شود؛ کارکنان باید از آن معیارهای ایمنی که توسط رئیس بخش اعلام شده، تبعیت کنند.

- سایر روزهای تعیین شده برای لباس غیر رسمی:
رئیس دانشگاه ممکن است برخی اوقات روزهای خاصی را به عنوان روز لباس غیر رسمی اعلام کند تا بدین ترتیب به تقویت روحیه کارکنان و علاقه آنان کمک نماید.

د) مسائل خاص
- پوشش خاص مذاهب، جنسیت یا گروه‌های نژادی و قومی:
هیچ یک از مندرجات این خط‌مشی‌ به منظور محدود کردن حقوق صریح در قانون رفع تبعیض نژادی یا ممانعت از تنوع و تکثر در دانشگاه نیست. انعطاف‌پذیری قابل توجهی در آزادی و انتخاب پوشش در زمینه پوشش‌های مذهبی و قومی نشان داده شده است. در صورتی که اختلاف عقیده‌ای در این مورد بروز کند؛ توسط طرفین دعوا به "دادستان کل مشترک منافع ویرجینیا " مراجعه خواهد شد و رای وی مورد قبول آنان خواهد بود.

- مدل مو، ریش و زیوارآلات:
هیچ یک از مندرجات دستورالعمل برای تعیین و محدودیت سلائق شخصی افراد در زمینه گذاشتن ریش، مدل مو و استفاده از زیورآلات در نظر گرفته نشده است. بلکه حفظ ایمنی در حین انجام کار با ماشین‌آلات دارای بخش‌های متحرک، یا تصدی شغل‌هایی که دارای ملاحظات خاصی در زمینه بهداشت عمومی است، نظیر پخت و پز و سرو کردن غذا و پذیرائی، نمی‌تواند همراه با تغییرات سلیقه‌ای افراد متغیر باشد.
با توجه به این نکات، مقررات پوشش کارکنان در سطح بخش، اعمال خواهد شد. هر یک از بخش‌ها مختار خواهند بود معیارهای بیشتری را بر مبنای عقل برای نیازهای شغلی خود وضع نمایند ولی هیچ یک مجاز نیستند معیارهای پائین‌تری از معیارهایی که ذکر خواهد شد، تعیین نمایند