سرانجام رضا شاه در 17 دی سال 1314 طی جشن فارغ‌التحصیلی دختران بی‌حجاب در دانشسرای مقدماتی رسماً از قانون کشف حجاب رونمایی کرد. 

رضا شاه پس از تنها سفر خارجی‌اش به ترکیه در 12 خرداد 1313، تحت تأثیر اقدامات غرب‌گرایانه آتاتورک قرار گرفت. وی که که شدیداً تحت تأثیر بی‌حجابی زنان ترکیه قرار گرفته بود، بعد از این سفر تجددگرایی را در مخالفت با حجابی دید که فرهنگ مردم ایران بود. 

جشن کشف حجاب در قم

بدین منظور و برای رسمیت یافتن کشف حجاب، قانون اتحاد شکل البسه و تبدیل کلاه در چهار ماده و هشت تبصره در جلسه 6 دی 1307 و در سومین سال پادشاهی رضاخان ـ دوره هفتم قانونگذاری مجلس شورای ملی ـ به تصویب رسید و در 17 دی ماه رسما اجرا شد امّا اجرای این قانون با مقاومت‌ گسترده‌ای در تهران و چند شهر دیگر روبرو شد و روحانیون نیز پیشتاز این مخالفت‌ها بودند. 

داریوش شهبازی، تاریخ‌نگارو پژوهش گر تاریخ تهران معتقد است رضا شاه اشتباه بزرگی با اجرایی کردن قانون کشف حجاب مرتکب شده است. 

به گفته وی، از گذشته تا کنون 3 مساله اساسی با هویت ایرانی عجین شده است که جدا سازی و حذف آن‌ها اشتباه است. شهبازی در توضیح این 3 مساله به شفاف، گفت: مساله اول که با هویت ایرانی عجین شده است، تاریخ ایران باستان و فرهنگ باستانی ایران است چرا که علاوه بر مردم ایران؛ جهانیان نیز همواره بر تمدن چند هزار ساله ایرانی تاکید دارند و در این دوره مفاخرو بنیه بزرگ فرهنگی داریم که نمی‌توان آن را کنار گذاشت. 

این تاریخ نگار ادامه داد: مساله دوم، مسلمان شدن ایرانیان و عجین شدن اسلام با گوشت و خون مردم ایران است که از دوران صفویه به بعد پر رنگ‌تر شده است. این دوران از تاریخ برای ایران بسیار سرنوشت ساز بوده و اسلام را با هویت ایرانی پیوند داده است که این پیوند به هیچ وجهه گسستنی نیست و تلاش برای جدا کردن اسلام از ایران قطعا با شکست مواجه خواهد شد. 

وی تاکید کرد: هر حکومتی که بخواهد تاریخ باستان و تاریخ اسلام را کنار بگذارد به گواه تاریخ کشورمحکوم به عدم موفقیت است و پاک کردن این دو مورد به خصوص اسلام اشتباه است. 

شهبازی با تاکید بر عدم نفی نفوذ فرهنگ غرب در جوامع سنتی دنیا افزود: مساله سوم که در 200 سال اخیر مطرح شده است، مساله برخورد تمدن غرب با تمدن اسلامی –ایرانی است. از دوره آغاز انقلاب صنعتی ودوره ناصرالدین شاه که پدیده انقلاب صنعتی با فلسفه جدید و فلاسفه‌ای چون هگل وارد جوامع دیگردنیا شد، برخورد فرهنگ‌ها به نسبت شرایط هر جامعه تاثیرگذار بود و نمی‌توان این مساله را نیز نادیده گرفت. 

این پژوهشگر تاریخ تصریح کرد: بنابراین من معتقدم که رضا شاه در آن برهه از تاریخ با اجبار کشف حجاب و قانون کشیدن چادر از سر زنان اشتباه بزرگی مرتکب شد چرا که تاریخ نشان داده اجبارهای از این نوع به نتیجه نخواهند رسید و باعث برانگیختگی افکار عمومی خواهند شد. 

گفتنی است، تشکیل جمعیت بیداری نسوان ـ دی 1305ـ ترویج دکلته و منع چادر از سوی ملکه، حضور خانواده سلطنتی با وضع زننده در قم ـ نوروز 1306 -، مسافرت امان‌الله خان افغان به همراه همسرش ثریا به ایران ـ خرداد 1307ـ و حضور تعدادی از زنان افغانی همراه آن‌ها که در میهمانی‌ها حجاب را رعایت نمی‌کردند و در بازگشت به افغانستان نیز با لباس و کلاه اروپایی از شهرهای ایران عبور می‌کردند، از نشانه‌های گرایش دربار رضاخان به کشف حجاب بود که سرانجام باعث تصویب و اجرا شدن این قانون شد و بسیاری از زنان معترض را عملا خانه نشین کرد و از حضور در اجتماع باز داشت. 

آیت‌ الله قمی، آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری، آیت‌الله سید یونس اردبیلی، آیت‌الله سید محمد تقی خوانساری، آیت‌الله حجت کوه‌کمره‌ای و آیت‌الله میرزا محمد آقازاده از جمله مراجع وعلمای سر‌شناس بودند که نسبت به اقدامات رضاخان در ترویج بی‌حجابی شدیداً اعتراض کردند. بسیاری از علما و روحانیون نیز در اعتراض به کشف حجاب تبعید شدند