جنگ های صلیبی2

-تخریب کلیسای مقبره مقدس توسط خلیفه فاطمی حاکم بأمرالله در سال 1009 لکن خود مسلمانان مبالغ معتنابهی خرج تعمیر مجدد آن کردند

-جانشین او در سال 1039 مبالغ هنگفتی از امپراتوری روم شرقی دریافت کرد تا به آنها اجازه ساخت دوباره کلیسا را بدهد.[11] پس از بازسازی کلیسا زائران مسیحی دوباره اجازه ورود به سرزمین‌های مقدس را یافتند. 
-در سال 1063 پاپ الکساندر دوم مبارزان مسیحی را که در اندلس بر علیه مسلمانان کشته می‌شدند را مورد آمرزش خود قرار داد. درنتیجه در میان مردم برای درخواست‌های جنگ توسط امپراتوری روم شرقی که از جانب سلجوقیان تهدید می‌شدند آمادگی ذهنی وجود داشت. درسال 1074 امپراتور میخائیل هفتم از پاپ گرگوری هفتم و در سال 1095 امپراتور آلکسیوس یکم از پاپ اوربان دوم درخواست کمک در قبال حملات مسلمانان کردند. 
- خشونت سلجوقیان به علت خیانت به مسلمانان یکی از دلایل حمایت از شکل‌گیری جنگ‌های صلیبی در جهان مسیحیت شد.[12] 
-پیشتازی ترکان سلجوقی ،با اینکه خلفای فاطمی مصر در حکومت بر فلسطین طریق مدارا پیش گرفته بودند اما مسیحیان آن را ننگ می دیدند 
-تضعیف امپرطوری بیزانس بر اثر نفاقهای داخلی، بدعتهای مخرب، و شقاق 1054 که مایه‌ی جدایی آن از غرب شده بود، امپراطوری مزبور مدت هفت قرن میان تقاطع بزرگراههای اروپا و آسیا قرار داشت و مانع تهاجم لشکریان آسیایی میشد. در حالی که بلغارها، پچنگها، کومانها، و روسها بر دروازه‌های اروپایی آن هجوم می‌بردند، ترکان مشغول تکه تکه کردن ایالات آسیایی آن امپراطوری بودند.
 
- در 1070 ترکان بیت‌المقدس را از چنگ فاطمیان بیرون آوردند، و زائران مسیحی از این پس ناقل روایاتی بودند درباره‌ی تعدی ترکان و بی‌حرمتی آنها نسبت به نام پیر لومیت (پیر منزوی) از جانب سیمون، والی بیت‌المقدس، نامه‌ای نزد پاپ اوربانوس دوم به رم آورد که در طی‌آن تعقیب‌و آزار مسیحیان فلسطین بتفصیل بیان، و از پاپ عاجزانه تقاضای کمک شده‌بود(1088).
-دونالد کولر از دانشگاه ایلی نویز:شهسواران فرانسوی سرزمین های بیشتری میخواستند وبازرگانان ایتالیالی امید وار بودند تجارت خود را به بنادر خاورمیانه گسترش دهند.
 
 
-در سال 1071 آلپ ارسلان سلطان سلجوقی در نبرد ملازگرد سپاه روم شرقی را به فرماندهی امپراتور رومانوس چهارم شکست داد که روم شرقی بسیار ضعیف شد و قلمرو آن در آسیا به نواحی غربی آناتولی اطراف قسطنطنیه کاهش‌یافت. ترکان سلجوقی ادسا ]الرها یا اروفه[، انطاکیه (1058)، طرسوس، حتی نیقیه را تسخیر کردند و از آن سوی بوسفورچشم بر خود شهر قسطنطنیه دوختند. امپراطور آلکسیوس اول (1081-1118)، با امضای عهدنامه ا‌ی ، بخشی از آسیای صغیر را نجات بخشید، لکن برای مقابله با هجومهای بیشتر فاقد قوای نظامی بود. 
بعدها در زمان 
ملکشاه مسلمانان توانستند دمشق، بیت‌المقدس و برخی نواحی دیگر در شام را تصرف کنند. یکی از نشانه‌های آشفتگی روم شرقی پس از این جنگ‌ها درخواست کمکآلکسیوس یکم از دشمنش پاپ بود. ولی گرگوری درگیر کشمکش‌ها بین پاپ و پادشاهان اروپایی بود و نمی‌توانست از امپراتور آلمان درخواست جنگ کند. درنتیجه جنگ صلیبی‌ای به وقوع نپیوست.
اگر قسطنطنیه به دست ترکان می‌افتاد، تمامی اروپای خاوری در برابر لشکریان آنها مفتوح می‌شد. آلکسیوس غرور مذهبی را فراموش کرد،و سفرایی نزد پاپ اوربانوس دوم و شورای پیاچنتسا گسیل داشت، و اروپای لاتین را تشویق کرد او را در هزیمت دادن ترکان از اروپا یاری کند.

آلکسیوس می‌گفت که مبارزه با این جماعت کفار در خاک آسیا عاقلانه‌تر است تا منتظر سیل آنها از طریق شبه جزیره‌ی باکان به پایتختهای اروپایی .

 

-اغراض سیاسی و اقتصادی پادشاهان و رهبران مسیحی دلیل دیگر این جنگها بوده است 
-رونق کشورهای اسلامی و تمدن آن، برای بسیاری از پادشاهان هوس‌انگیز بود
-همچنین جنگ‌های صلیبی مجرای فوران پارسایی شدیدی بود که در اواخر قرن 11 در میان عامه مردم گسترش یافته‌بود. یک سرباز صلیبی پس از سوگند رسمی، یک صلیب از پاپ یا نماینده رسمی او دریافت می‌کرد و سرباز رسمی کلیسا محسوب می‌شد. این نکته تا حدی به خاطر کشمکش بین کلیسا و حکمرانان بود که از سال 1075 آغاز شده‌بود و در حین جنگ صلیبی اول نیز جریان داشت. هر دو گروه تلاش می‌کردند تا نظر مردم را به نفع خود سوق دهند .نتیجه این کشمکش آگاهی قشر مذهبی مسیحی و مشارکت بیشتر در امور مذهبی بود. براساس سخنرانی‌های پاپ اوربان دوم آمرزش فقط نصیب کسانی می‌شد که در جنگ برای بازپس‌گیری بیت‌المقدس کشته‌می‌شدند
 تفکرات پاپ علت دیگر
-در طول مدت پاپی، پاپ گرگوری هفتم به شدت درگیر قبولادن این نکته بود که از نظر دینی می‌توان در راه خدا خون مردم را ریخت. 
- قدیس آگوستین، الگوی فکری پاپ گرگوری، در کتاب «شهر خدا» استفاده از زور را برای خدمت به خدا تشریح کرده‌بود و گرگوری دیدگاه مسیحی «فقط جنگ» را در جهت افزایش قدرت خود می‌دید. جانشین او پاپ اورابان نیز خط فکری او را در پیش گرفت
-پاپ اوربان دوم جنگ‌های صلیبی را در سال 1095 در شورای کلرمونت تعریف و آغاز کرد. او فردی قدرت طلب بود که احساس نیاز برای احیای مذهب در میان مردم می‌کرد. او توسط درخواست فوری آلکسیوس تحریک شد. تصمیم پاپ برای آغاز جنگ‌های صلیبی بر ضد مسلمانان به طرز ناگهانی در آخرین روز شورا اعلام‌شد. او از تمام شاهان اروپایی خواست تا جنگ برای بازپس گیری سرزمین‌های مقدس را آغاز کنند. او تقدس بیت‌المقدس و سرزمین‌های مقدس را در کنار غارت‌ها و هتک حرمت‌های ترکان کافر قرارداد و با توصیف آزار و اذیت زائران خشم عمومی را برانگیخت. او همچنین خطر نظامی به مسیحیان روم شرقی را خاطرنشان کرد. او مسیحیان را موظف به شرکت در این امر مقدس کرد و قول داد همه آنهایی که به جنگ روند گناهانشان آمرزیده خواهدشد و آنهایی که در جنگ کشته‌می‌شوند مستقیما به بهشت داخل می‌شوند.[14] 
-پاپ با تشویق به جنگ ،احساسات جنگجویانه غیرمذهبی فئودال‌ها را نیز برانگیخت. او از بارونها خواست که به جای جنگ غیر مقدس در غرب اروپا در جنگ مقدس شرکت جویند. او به بارون‌ها وعده ثروت، مالکیت زمین، قدرت، و شخصیت اجتماعی داد، او گفت که ترکان و اعراب به سادگی توسط نیروهای مسیحی شکست می‌خورند. وقتی او نطقش را تمام کرد، شنوندگان فریاد زدند «خدا این را می‌خواهد». این جمله بعدها شعار جنگی صلیبیون شد. پاپ اسقف لی‌پویی را مسئول  ترغیب  کشیشان به پیوستن به جنگ کرد.[15] این خبر به سرعت پخش شد. بلافاصله هزاران تن متعهد شدند که عازم جنگ صلیبی اول شوند. سخنرانی پاپ اوربان دوم یکی از موثرترین سخنرانی‌های تاریخ نام‌گرفته‌است؛ سخنرانی‌ای که جنگ‌های مقدسی را برانگیخت و ذهن و قوای اروپاییان را برای دویست سال مشغول کرد.[16] 
-در نظر پاپ اوربان دوم -جانشین پاپ گرگوری- یک جنگ صلیبی می‌توانست پادشاهان مسیحی را با هم متحد، مقام پاپی او را تقویت کند و احتمالا مناطق شرقی را تحت تسلط او درآورد. عامل اصلی را باید در افکار پاپ اوربان دوم جستجو کرد.



[ جمعه 91/4/9 ] [ 9:41 عصر ] [ جلال ]

نظر

مجله اینترنتی دانستنی ها ، عکس عاشقانه جدید ، اس ام اس های عاشقانه