سفارش تبلیغ
صبا ویژن
عید پوریم... جشن کشتار ایرانیان توسط یهود...

عید پوریم... جشن کشتار ایرانیان توسط یهود...

 

جنایت بسیار هولناکی که در ایران باستان اتفاق می افته و الان کمتر کسی در موردش چیزی میدونه... افرادی که فکر میکنند دلیل دشمنی یهود با اونها فقط اسلامشونه. در حالی که در برهه ای از تاریخ همین مملکت، یهود، چنان کشتاری از ایرانیان انجام میده که از بزرگ ترین جنایات تاریخ محسوب میشه. جنایتی که هر ساله جشنش رو در سالروز عید پوریم در جهان میگیرن... آرزو میکنم این مطلب رو افرادی بخونند که در مساله یهود، فلسطین و اسرائیل چموشی و میکنن و درجه یک بودن دشمنی یهود رو حتی از قرآن هم نمیپذیرن... افرادی که در همه حوزه ای هم وارد میشن و در بسیاری مناسب سیاسی هم حاضرن. در همه چیز صاحب نظرند و اینجا که میان اظهار بی اهمیتی و بی تفاوتی میکنن. درگیر مسائل روزمره خبری با عمق فوقش چند صد سال میشن و از تاریخ جوری که میخوان مطلب خونی میکنن. سیاست، مهدویت، دین، صهیونیسم همه و همه براشون چیزای جداست. اظهار نظرها میکنن و تصمیمات کلیدی میگیرن و تفکر حاصل از یک نگاه چند بعدی رو حتی رد هم میکنن. به خرافه گرایی هم متهم میکنند. پرداختن در مورد یهود رو توهم میدونن و روز مرگته اگه بخوای در مورد یهود براشون حرفی بزنی. جوری نگات میکنن که انگار داری خواب و رویا تعریف میکنی. حالا بیا بگو سیطره جهانی و مستتر یهود... براشون چیزی جز افسانه و توهم و خواب وخیال نیست. از نگاهشون یه رئیس جمهور خوب کسیه که فقط خوب بتونه رفاه برای مردمش درست کنه. همه چیز در رفاه براشون خلاصه میشه. حالا بی بند و بارهاشون رو نمیگیم که هزار جور خواسته غیر شرعی هم دارند. ولی برای این جور افراد یکی این مطلب و یکی مطلب مربوط بهفراماسونری رو حتما بخونن...

ادامه مطلب...

[ جمعه 92/1/16 ] [ 12:46 عصر ] [ جلال ]

نظر

عید پوریم یا جشن کشتار ایرانیان مظلوم!

عید پوریم یا جشن کشتار ایرانیان مظلوم!
طلوع یزد- از موضوعاتی که در طول تاریخ یهود همواره جلب نظر می کند، ادعای رنج و مظلومیت قوم یهود است که در عمده متون دینی آن ها به آن اشاره شده است. تکرار پیوسته مظلومیت یهود در ادوار مختلف تاریخ سبب شده تا این موضوع در بسیاری از متون و منابع تاریخی غیر یهودی، به ویژه در تاریخ نگاری غرب، از جایگاه ویژه ای برخوردار شود و به صورت یک امر واقعی و غیر قابل تردید جلوه کند. در بسیاری از منابع تاریخی کشورهای اسلامی نیز، حد اقل پاره ای مقاطع تاریخی، چنین مباحثی به طور روشن وجود دارد که عمدتأ یا تحت تاثیر منابع و متون یهودی بوده و یا ترجمان تاریخ نگاری غربی است.
‏این واقعیت را نمی توان کتمان کرد که در میان اقوام، ملت ها، مذاهب و جوامع مختلف، ‏همواره نوعی انزجار و نفرت از یهود(1) در سطوح، مراتب و درجات مختلف وجود داشته است. البته درباره منشأ و علت این تنفر کمتر سخنی به میان آمده  و یادآوری صریح و صحیحی نشده است.

[ جمعه 92/1/16 ] [ 12:40 عصر ] [ جلال ]

نظر

داستان وشتی (واستی): یک نمونه عفت در زنان تاریخی ایران

 


 

بانوی هخامنشی - اثر شکیبا

 داستان وشتی (واستی): یک نمونه عفت در زنان تاریخی ایران


یک واقعه تاریخی که در قرون سالفه، یعنی در آن ایامی که پرچم سلاطین ایران مینو نشان بر قطب عالم آنروزی موج میزد، در آن سرزمین رخ داده و انبیای بنی اسرائیل آنرا بنحو حکایت در مجمع القصص خودشان "تورات" از دست عدم مصون داشته اند، در سوره "استر" باقی مانده است.

اگرچه این گو را ایرانیان بازی کرده و چوگان زن آن تا درجه ای ایرانی بوده و نگاهدارنده این داستان، آسیایی ها هستند، ولی از آنجاییکه روی زیبای تو را چشم تو نتوان دید، انعکاس این سرگذشت را در نوشته های بزرگان غرب، مثل شاعر فرانسوی "راسین" که اثراتش آبگینه ادبیات و معارف فرانسه است و در مجموعه "گریل پارتسر" اتریشی که یکی از معاریف ادبا و شعرای زبان آلمانی ست، میبینیم، که آنها زمینه را از کتب انبیای سلف گرفته و به رشته نظم درآورده و درامی مهم از آن ساخته اند ... مخصوصا درامی را که راسین فرانسوی از آن ساخته، همه ساله در پاریس نمایش میدهند:

ادامه مطلب...

[ جمعه 92/1/16 ] [ 12:39 عصر ] [ جلال ]

نظر

عید پوریم

عید پوریم

طبق یک رسم یهودی و قدیمی که به اشتباه ایرانیان از خود می دانند ایرانیان در روز قتل و سوزاندن یکی از عزیزان خود یعنی هامان به دست یهودیان به جشن و سرور می پردازند. یهودیان هر سال در این روز مجسمه «هامان» را می سازند و می سوزانند. البته در ایران بعد از انقلاب بسیار کم رنگ و مخفی است ولی در بعضی از نقاط جهان مانند رژیم اشغالگر قدس و آمریکا و... به صورت علنی انجام می شود.
اما امسال برای اولین بار دو نماد مهم صهیونیستها از جمله استر و مردخای در آستانه سالگرد عید «پوریم» (یا "هامان سوزان" یا به عبارت دقیق تر "ایرانی کشی یهودیان") توسط عده ای از جوانان مسلمان ایرانی به آتش کشیده شد.
این اتفاق که دومین حرکت نمادین جنبش موسوم به «مصاف» (بعد از به آتش کشیدن نماد ابلیسک در راهپیمایی 22 بهمن) محسوب می شود با همکاری شهرداری منطقه 9 تهران و در روز 5شنبه 26 اسفند 89 انجام شد.
این حرکت در برابر حرکت ضدایرانی صهیونیستها در آتش کشیدن مجسمه های هامان در عید پوریم صورت پذیرفت. چندی پیش نیز عنوان زیارتگاه از سردر محل به خاک سپاری استر و مردخای در همدان توسط دانشجویان بسیجی حذف شد

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ترس سایت وزرات خارجه اسرائیل از بیان حقیقت
داستان پوریم در چند مقاله در سایت وزارت خارجه اسرائیل وجود دارد
در تمام مقالاتی که در این سایت آمده هیچ اشاره ای به کشته شدن 75 هزار ایرانی اشاره نشده است مطلبی که نص صریح تورات به آن اشاره شده اتس و در عوض عباراتی امده است که در کتاب استر وجود ندارد . در این مقالات بجای اذعان به کشته شدن 75 هزار ایرانی بیان شده است که هامان و خانواده و قوم او را می کشند.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

در این قسمت یک سری از اصول این عید را که خودشان منتشر کرده اند ترجمه کرده ام.

ادامه مطلب...

[ جمعه 92/1/16 ] [ 12:28 عصر ] [ جلال ]

نظر

(به بهانه سیزدهم فروردین و عید پوریم)

(به بهانه سیزدهم فروردین و عید پوریم)

(سیزده به در ؟ عید پوریم؟ یا جشن کشتار ایرانیان؟)


طبق مندرجات کتب مذهبی یهود در 13 آدار سال 3405 عبری در سرزمین بزرگ پارس توطئه شوم برای شهروندان یهودی در شرف انجام بود که با همبستگی یهودیان بویژه با سیاست های مدبرانه پیرمردی روحانی بنام مردخای و فداکاری خواهر زاده اش استر، معجزه ای به وقوع می پیوندد که باعث عقیم ماندن یک فاجعه (گزرا) میشود.

[ جمعه 92/1/16 ] [ 12:23 عصر ] [ جلال ]

نظر

پادشاهان سلاجقه

 

سلجوقیان
 
  سلجوقیان خاندانی ترک تبار بودند که از آسیای مرکزی به سمت ایران مهاجرت کردند ولی به خاطر تحولات زبانی و نژادی بعد از مهاجرت، به ترکمن و ترکمان، مشهور شدند. جد سلجوقیان "دُقاق"، نام داشت که مشاور "یبغو" و حاکم قبایل دشت‌ خزر بود. "دقاق" فرزندی به نام "سلجوق" داشت که بعد از فوت وی به خدمت "یبغو" در آمد و اعتبار ویژه‌ای یافت. وی مورد حسد ارکان دولت و اعیان قرار گرفت لذا به خاطر ترس از برکناری، روی به سمرقند نهاد و سپس با طرفداران خود به جند رفت و اسلام اختیار کرد و به مرور بر بخش­هائی از خراسان دست یافت تا این‌که خاندانش نیشابور را گرفته "طغرل بن میکائیل بن سلجوق" را به سلطنت نشاندند. این خاندان از سال (429 تا 950 ه‍.ق) در ایران حکومت کردند.
 
طغرل بن میکائیل بن سلجوق (429 تا 455 ه‍.ق)
  "طغرل" سال 429 در قصر شادیاخ نیشابور بر تخت سلطنت جلوس کرد. در سال 431 سلطان مسعود غزنوی را در دندانقان شکست داد. بدین‌سان طغرل، خراسان و سپس نواحی گرگان، طبرستان، خوارزم، ری، همدان، اصفهان و آذربایجان را فتح کرد. او در سال 447 وارد بغداد شده "ملک رحیم بویه" را دستگیر و به تسلط آل بویه بر خلافت عباسی پایان داد. در سال 451 "ارسلان بساسیری" رئیس لشکریان ترک وارد بغداد شد و خلیف? قائم را دستگیر و یک­سال خطبه به نام خلیفه فاطمی مصر خواند. چون خبر به "طغرل" رسید به بغداد رفته او را کشت.
 
آلب ارسلان بن جعفری (455 تا 465 ه‍.ق)
  او برادرزاده "طغرل" بود که با کمک وزیرانش "عمیدالملک کندری" و "خواجه نظام الملک طوسی" توانست قلمرو سلجوقیان را در شرق تا سیحون و در غرب تا مدیترانه گسترش دهد. در سال 456 به قصد جهاد با قیصر روم که به فکر تسخیر بغداد و برداشتن خلافت و اشاع?  مسیحیت بود، عازم شد و در "ملاذگرد" با او مصاف داد. پس از پیروزی به نیشابور برگشت و قلمرو خود را بین فرزندان تقسیم کرد. او سرانجام در جنگ با حاکم ماوراءالنهر در سال 465 کشته شد.
 
 ملکشاه بن آلب ارسلان (465 تا 485 ه‍.ق)
  ملکشاه توسط پدرش به جانشینی انتخاب شده بود. او ابتدا عمویش "قاورد" را که ادعای سلطنت داشت، منهزم ساخت و به فتح شامات و دمشق و انطاکیه فرمان داد. در این دوره اسماعیلیان نزاری به رهبری "حسن صباح" به مرکزیت "الموت" شروع به دعوت کرده به کشتن مخالفان به ویژه بزرگان دولت از جمله خواجه نظام الملک وزیر دست زدند. دور? او دور? آبادانی و عمارت کشور بود و بناها، کاروانسراها، چاه‌ها و باغ­های زیادی احداث کرد.
 
 
برکیارق بن ملکشاه (485 تا 498 ه‍.ق)
  برکیارق در ابتدا با مخالفت ترکان خاتون، همسر ملکشاه و فرزندش محمود، مواجه و زندانی شد. ولی توسط شاگردان نظامیه آزاد و امراء با او بیعت کردند ولی تا اواخر عمر دچار درگیری‌های داخلی بود.
 
محمدبن ملکشاه (498 تا 511 ه‍.ق)
  با مرگ برکیارق صدقه وایاز، غلامان وی، قصد داشتند ملکشاه را به سلطنت نشانند امّا محمد آن‌ها را از میان برداشت و سپس به قلع و قمع اسماعیلیان (ملاحده) که نفوذ زیادی در قلمرو او کرده و کشتار مردم دست می‌زدند، پرداخت و قلع? شاهدز اصفهان را که مرکزی برای این فرقه به رهبری احمدبن عبدالملک عطاش بود تصرف و سپس به محاصر?‌ الموت رفت که با فوت او در511 ناتمام ماند.
 
سنجربن ملکشاه (511 تا 552 ه‍.ق)
  سنجر از سال 490 از طرف برکیارق و محمد حاکم خراسان و ماوراء النهر بود و با فوت محمد سلطنت فرزندش محمود را نپذیرفت و خود را سلطان نامید  و عراق عرب و عجم را به محمود داد به تصرفات در شرق روی آورد و غزنه، سمرقند، سیستان و خوارزم را تصرف و غوریان را از خراسان رانده، علاءالدین حسین غوری را دستگیر و همنشین خود گردانید. در سال 536 به دعوت حاکم ماوراءالنهر برای دفع تعدی گورخان قراختایی کافر عازم قطوان شد امّا از قداختائیان شکست خورد، در سال 548 برای دفع ترکمانان غز که از پرداخت خراج خودداری کردند به ماوراءالنهر رفت و با این‌که آنان پیشنهاد صلح کردند، او جنگ را ترجیح داد ولی خود شکست خورد و سلطان و همسرش به اسارت قراختائیان درآمدند. تا این‌که پس از سه سال، از حبس فرار کرده به مرو آمد و دوباره به سلطنت نشست و پس از یکسال در گذشت. بعد از او به تدریج خراسان دست غوریان و خوارزمشاهیان افتاد و حکومت سلجوقیان در عراق، کرمان و روم در سه شاخه امتداد یافت.
 
سلجوقیان عراق (511 تا 590 ه‍.ق)
  سلجوقیان عراق ادام? سلجوقیان ایران هستند که از دور? سلطان سنجر در آن‌جا حکومت کردند که عبارتند از:
 محمودبن محمد (511 تا 525 ه‍.ق)؛ وی با خلیفه مسترشد درگیر و بغداد را تصرف کرد ولی سرانجام با او صلح کرد.
 طغرل بن محمد (526 تا 525ه‍.ق)؛ از طرف سنجر حاکم عراق شد ولی برادرش مسعود با او درگیر شد.
مسعود بن محمد (529 تا 547 ه‍.ق)؛ در دور? او خلیفه مسترشد قصد عراق و قهتان و خراسان کرد ولی توسط فدائیان اسماعیلی کشته شد. مسعود عازم بغداد شد خلیفه راشد متوجه و عازم اصفهان شد که او هم توسط فدائیان کشه شد سپس مسعود، مقتضی را خلیفه قرار داد. به همدان برگشت.
 ملکشاه بن محمود (547 به مدت چهارماه)
محمدبن محمود (548 تا 554)
سلیمان بن محمد (554 تا 556)؛ دچار اختلافات داخلی درگیری با هم بودند.
ارسلان شاه بن طغرل (556 تا 571 ه‍.ق)؛ ولی امرای عاصی را شکست داد و به تخریب قلاع اسماعیلیه در الموت رفته و قلعه‌ای مهم را فتج کرد که  به ارسلان قلعه گشای موسوم گردید.
 طغرل بن ارسلان شاه (571 تا 590 ه‍.ق)؛ در جنگ با تکش خوارزمشاه به قتل رسید و دولت سلجوقیان ایران و عراق به پایان آمد.
 
سلجوقیان کرمان (433 تا 583 ه‍.ق)
  سلجوقیان کرمان شاخه‌ای از سلجوقیان ایران هستند که از (433 تا 583ه‍.ق) در این منطقه حکومت کرد و توسط ترکمانان غُز از بین رفتند و مؤسس آن‌ها قاورد بن جعفری بیک‌بن میکائیل بن سلجوق بود که از طرف طغرل در سال 433 حاکم کرمان شد و شیراز و نواحی اطراف را هم گرفت و حکومت در خاندان او ادامه یافت که عبارتند از:
- سلطان شاه بن قاورد، دوازده سال حکومت کرد.
- توران شاه بن قاورد، سیزده سال حکومت کرد.
- ایران شاه بن توران شاه، پنج سال حکومت کرد، در اثر الحاد و بی‌داد توسط مردم کرمان کشته شد.
- ارسلان شاه بن کرمان شاه بن قاورد، توسط اعیان کرمان به حکومت رسید و چهل و دو سال با عدل و داد حکومت کرد.
- محمد بن ارسلان شاه، چهارده سال حکومت کرد.
- طغرل شاه بن محمدشاه، دوازده سال حکومت کرد و بعد از پسرانش (ارسان شاه، بهرام شاه و توران شاه) به مدت بیست سال بر سر قدرت درگیر شد
- محمد شاه بن بهرام­شاه، مبارکشاه سلجوقی بر او خروج کرد ولی شکست خورده به غور گریخت.
 
سلجوقیان روم (470 تا 700 ه‍.ق)
  سلجوقیان روم از دور? آلب ارسلان پایه‌گذاری شد. آلب ارسلان بعد از قتل قُتْلُمُش سلجوقی به پیشنهاد خواجه نظام الملک فرزندان او را به مناطق آسیای صغیر از جمله سلیمان را به شما فرستاد.
- سلیمان بن قتلمش
وی به عنوان سپهسالار شام فرستاده شد و پس از استیلا بر شام انطاکیه را نیز تسخیر کرد و به دلیل عدم پرداخت خرج ملکشاه او را عزل کرد و حکومت را به پسرش داوود داد.
- داوودبن سلیمان
 وی در قونیه به تخت حکومت نشست و 20 سال حکومت کرده و به درخواست حاکم سلسل?‌ دانشمندیه بر قیصر روم غلبه کرد.
- قلیج ارسلان بن سلیمان؛ چهل سال حکومت کرد و در سفر به عراق در حین نبرد کشته شد.
- مسعود بن قلیج ارسلان؛ نوزده سال حکومت کرد.
- قلیج ارسلان بن مسعود، از ضعف دانشمندیه استفاده کرده و مناطق آن‌ها را گرفت، بیست سال حکومت کرد.
- غیاث‌الدین کیخسرو، ولیعهد قلیج ارسلان بود ، بیست و چهار سال حکومت کرد.
- رکن‌الدین سلیمان بن قلیج ارسلان؛ به مدت یکسال حکومت کرد، بعد امرا غیاث الدین کیفر را دوباره حاکم کردند و پس از شش سال در لاذقیه کشته شد.
- عزالدین کیکاووس بن کیخسرو، یکسال حکومت کرد.
- علاءالدین کیقباد، برادر کیخسرو که 26 سال حکومت کرد و در نبردهای متعدد با جلال‌الدین خوارزمشاهی غالب شد.
- غیاث الدین کیخسرو بن کیقباد، هشت سال حکومت کرد که در درگیری با مغولان منهزم شد.
- رکن الدین سلیمان بن کیخسرو؛ او اطاعت مغول کرده، معین الدین پروانه کاشی مأمور ادار?‌ امور شد به مدت هجده سال حکومت کرد.
- کیخسرو بن سلیمان، معین‌الدین پروانه مأمور ادار? امور بود و پس از هجده سال کشته شد.
- مسعود بن کیخسرو، از طرف ارغون خان حکومت روم به او داده شد که در 697 مرد.
- کیقباد بن فرامرز، که غازان حکومت روم را به او داد ولی بر اثر عصیان، به قتل رسید و سلاجقه روم پایان گرفت.
 
حکومت اتابکان
  سلجوقیان برای تربیت شاهزادگان خردسال ، افرادی از سپاه خود ، به سرپرستی آن‌ها می‌گمارند که به آن‌ها اتابیک (اتابک) پدر بزرگ لقب می‌دادند و در اواخر دور? سلجوقی که ضعف و اختلال روی نمود این امرا در نواحی تحت تسلط خود دولتی تشکیل دادند که عمده آن‌ها، عبارتند از:  اتابکان آذربایجان، شام، موصل، فارس و....
 
اوضاع ایران در دور? سلجوقیان
  سلجوقیان که از ترکان آسیای مرکزی بودند با حضور در ایران آداب و عادات ایرانی را پذیرفتند و با تشویق فضلا و دانشمندان و به کارگیری دیوان‌سالاران ایرانی خدمات شایانی به فرهنگ‌و تمدن اسلامی و ایرانی کردند و با تشکیل حکومت، خلافت در حال فروپاشی عباسیان را احیاء و در مقابل از خلافت کسب مشروعیت نمودند. نظام اداری آنان برگرفته از نظام دیوانی سامانیان بود که سلطان در رأس بود و بعد از او وزیر بود که در تمام امور نقش ایفا می‌‌کرد. سلجوقیان برای حفظ امنیت و توسع? قلمرو نیاز به سپاه ثابت داشتند لذا برای هزین? آن به اقطاع داری روی آوردند و در اختیار سران سپاه قرار می‌دادند.
 
 
منابع:
 1)راوندی، محمدبن علی بن سلیمان، راحة‌الصدور و آیة‌السرور در تاریخ آل سلجوق، تصحیح محمد اقبال، تهران، امیرکبیر، 1364، چاپ دوم.
2)میرخواند، محمدبن خاوند شاه‌بن محمود، روضة الصفا فی سیرة الأنبیاء و الملوک و الخلفا، تهران، اساطیر، 1380، چاپ اول، جلد 6.
3)عباس پرویز، تاریخ سلاجقه و خوارزمشاهان، تهران، شرکت، چاپ و انتشارات کتب ایران، (علمی)، 1351.
4)وزیری کرمانی، احمد علی خان، تصحیح محمد ابراهیم باستانی پاریزی، ابن سینا، 1352، چاپ دوم.
5)همدانی، رشیدالدین فضل الله، جامع‌التواریخ، تهران، دنیای کتاب، 1362، چاپ اول، جلد دوم.
6)ستارزاده، ملیحه؛ سلجوقیان، تهران، سمت، 1386، چاپ سوم.

 



[ جمعه 91/12/18 ] [ 8:26 عصر ] [ جلال ]

نظر

علما ونویسندگان دوره سلجوقی 2

10: خواجه نظام الملک طوسی: قوام الدین ابوعلی حسن بن علی بن اسحاق معروف به نظام الملک در 408ه. در یکی از روستاهای طوس به دنیا آمد. در طوس و نیشابور و مرو فقه شافعی و حدیث آموخت.چون الب ارسلان بر خراسان چیره شد، در 451ه. خواجه را به وزارت برگزید. در سال 485ه. بر اثر اختلاف با ترکان خاتون بر سر جانشینی ملکشاه و ترجیح بر کیارق از وزارت خلع شد. در رمضان همان سال در راه نهاوند به دست یکی از فدائیان حسن صباح کشته شد. خواجه سی سال با کیاست در مقام وزارت سلجوقیان را اداره کرد. نظام الملک به سبب علاقه یی که به فقها و متصّوفه داشت، مدارسی دایر کرد که به نظامیه معروف بودند. در آن مدرسه ها افرادی چون امام الحرمین جوینی(478ه.) و امام محمد غزالی(504ه.) تدریس می کردندو نظام الملک چنانکه خود تصریح می کند به دستور ملکشاه سلجوقی کتابی به نام پنجاه فصل یا سیرالملوک یا سیاستنامه تألیف کرده است که در سلامت انشاء و روشنی مطلب و تنوع موضوع در میان کتابهای فارسی کم نظیر است. » هم پیداست و هم حکمت و هم مثل وهم تفسیر قرآن و اخبار پیغمبر و قصص انبیاء و هم سیرت حکایت پادشاهان ….» اما این کتاب در کنار آن همه فصاحت و بلاغت و هنر نمایی در مسائل تاریخی خطاهایی دارد و نیز به سبب تعـّصب خواجه در مسائل مذهبی به پیروان مذاهب و ادیان دیگر اتهامات و ناسزایی روا داشته است. در این کتاب اطلاعات ارزشمند دربارة تشکیلات سیاسی و مملکتی ایران در عهد سلجوقیان می توان به دست آورد. از نظام الملک نامه یی هم در دست است که به پسر خود نظام الدین ابوالفتح فخرالملک نوشته و وصیت نامه ای هم از او باقی است.

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/12/18 ] [ 8:21 عصر ] [ جلال ]

نظر

علما ونویسندگان دوره سلجوقی 1

علما ونویسندگان دوره سلجوقی

در این باب نه تنها از همة گویندگان و آثار آنان نمی توان سخن گفت بلکه از همة آنان نام هم نتوان برد زیرا که در تذکره لباب الالباب محمد عوفی در باب دهم از یکصدوهشت تن از شاعران آل سلجوق نام برده شده است. در این باب به اختصار از زندگی دو تن سخن خواهیم گفت واز معروف ترین شاعران به ذکر نام بسنده خواهیم کرد:دورة سلاجقه از ادوار بسیار درخشان بشمار می رود.

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/12/18 ] [ 8:21 عصر ] [ جلال ]

نظر

حکومت سلجوقیان

 

سلجوقیان

دورة سلاجقه شامل تمام مدّتی است که بین شکست سلطان مسعود غزنوی تا کشته شدن طغرل سوم (590) قرار دارد. در این مدّت که بیش از یک قرن و نیم طول کشید، سلاجقه و اتابکان و امرای آنان بر بخش مهمّی از جهان حکومت و امارت کردند

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/12/18 ] [ 8:18 عصر ] [ جلال ]

نظر

سلجوقیان

سلاجقه، یا آل سلجوق، نام دودمانی است که در قرن‌های پنجم و ششم هجری قمری (یازدهم و دوازدهم میلادی) بر بخش‌های بزرگی از آسیای غربی، شامل ایران کنونی، فرمانروایی داشتند.

پیشینه سلجوقیان

سلجوقیان در اصل غزهاییی بودند که در دوران سامانی در اطراف دریاچه خوارزم (آرالسیردریا و آمودریا می‌‌زیستند.

سلجوقیان که به اسلام رو آورده بودند، بعد از ریاست سلجوق بن دقاق، نام سلاجقه را به خود گرفتند و به سامانیان در مبارزه با دشمنانشان بسیار کمک کردند. پسر سلجوق بنام میکاییل که بعد از مرگ او ریاست این طایفه را بعهده داشت، چندین حکم جهاد برای مبارزه با (به قول مورخین) کفار صادر کرد.

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/12/18 ] [ 8:11 عصر ] [ جلال ]

نظر

::

مجله اینترنتی دانستنی ها ، عکس عاشقانه جدید ، اس ام اس های عاشقانه